بررسی تأثیر پوشش تیغه لارنگوسکوپ بر میزان آلودگی باکتریال حلق و گلودرد پس از عمل

چکیده: تیغه لارنگوسکوپ به علت تماس با غشاهای مخاطی دهان در معرض آلودگی با میکروارگانیسم های قابل انتقال قرار دارد. یک روش جلوگیری از انتقال عفونت، قرار دادن تیغه لارنگوسکوپ درون یک پوشش پلاستیکی در هنگام لوله گذاری تراشه است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر پوشش تیغه لارنگوسکوپ بر آلودگی باکتریال حلق و گلودرد پس از عمل طراحی و اجرا گردید. روش ها: تعداد 66 بیمار نیازمند به بیهوشی عمومی به طور تصادفی در دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. در گروه مورد (32= n)، از تیغه لارنگوسکوپ با پوشش نایلونی و در گروه شاهد (34= n)، از تیغه لارنگوسکوپ بدون پوشش استفاده شد. قبل از القای بیهوشی، از تیغه لارنگوسکوپ و حلق بیماران و 24 ساعت پس از عمل از حلق بیماران دو گروه نمونه برداری انجام و در محیط کشت هوازی و بی هوازی قرار داده شد. گلودرد پس از عمل براساس معیار سنجش بینایی (vas) مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت مقایسه فراوانی ها از آزمون 2χ، فیشر و mcnemar و به منظور تحلیل مقایسه میانگین ها از آزمون t استفاده شد. یافته ها: فراوانی کشت مثبت حلق قبل از مداخله در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 3/89% و 1/94% و در 24 ساعت پس از عمل به ترتیب 7/43% و 8/61% گزارش شد. در این مراحل بین دو گروه اختلاف معنی دار وجود نداشت. در 6 مورد، کشت حاصل از تیغه های لارنگوسکوپ قبل از استفاده مثبت بود. فراوانی موارد وقوع گلودرد در مرحله بعد از عمل در بیماران دو گروه به ترتیب 5/62% و 9/52% بود (05/ 0<(p . بین موارد کشت مثبت حلق قبل و بعد از عمل با میزان وقوع و شدت گلودرد ارتباطی وجود نداشت. نتیجه گیری: مطالعه باکتری شناسی روی تیغه لارنگوسکوپ نشان داد که روش پاکسازی متداول تیغه های لارنگوسکوپ روش مؤثری به نظر می رسد. استفاده از پوشش نایلونی بر روی تیغه های لارنگوسکوپ تأثیری بر آلودگی حلق و نیز گلو درد پس از عمل بیماران ندارد.